تأثیر مدیریت تنش به شیوه شناختی رفتاری بر استرس شغلی و روش‌های سازگاری روان پرستاران

مقدمه: پرستاران شاغل در بخش روانپزشکی مرتب با محرک‌های استرس آور رو به رو هستند که منجر به عوارض جسمی، روانی و رفتاری شده و بر کیفیت مراقبت از بیماران تأثیر می‌گذارد. آموزش می‌تواند در به کارگیری شیوه‌های مؤثر سازگاری کمک نماید. هدف این پژوهش تعیین تأثیر مدیریت استرس به شیوه شناختی_ رفتاری بر استرس شغلی و روشهای سازگاری پرستاران بخش روانپزشکی می‌باشد. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی در سال 1395 انجام شد.39 نفر از پرستاران بخش‌های روانپزشکی بیرجند وارد مطالعه شدند. نمونه گیری در دسترس بود. گروه آزمون به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری را دریافت کردند. پرسشنامه‌های استرس شغلی و روشهای سازگاری با استرس در سه مرحله پیش آزمون و پس آزمون و 2 ماه بعد از آموزش تکمیل شد. داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 19 و آزمون‌های آماری مجذور کای، تی مستقل، تی زوج و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 ≥ P تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بیشترین استرس پرستاران نگرانی از آینده و پیامدها و روش سازگاری استفاده شده نگرش مثبت به شغل بود. مقایسه میانگین نمره کل استرس قبل از مداخله 88/0 ± 79/1 و بعد از مداخله 82/0 ± 50/1 و پیگیری دو ماه بعد 60/0 ± 69/1 تفاوت معنی دار داشت (001 /0 >P ). نتیجه گیری: آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی_ رفتاری در کاربرد روشهای کارآمد سازگاری و کاهش استرس پرستاران می‌تواند مفید باشد.